Dorpsfilms Schipluiden 1955 en 1964 voor iedereen thuis te bekijken
22 januari 2020. Het filmbedrijf van Johan Adolfs uit Enschede maakte
tussen 1949 en 1970 zo'n 1500 dorpsfilms in heel Nederland, en in Schipluiden zelfs twee: in
1955 en 1964 in opdracht van
Harmonievereniging Sint Caecilia. Jacob Boks en Tinus Ruiterman zorgden voor sponsoring door
winkels en bedrijven en maakten voor beide jaren de dagindeling voor de filmers. Bij
het 75-jarig jubileum van
Muziekvereniging Sint Caecilia werden de films op
video uitgebracht. Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van
Caecilia
Schipluiden, in 2021, zijn beide films
heruitgebracht in HD kwaliteit en op internet beschikbaar.
Schipluiden 1955
Bijna elke Adolfsfilm begint met een bezoek aan het gemeentehuis en de
burgemeester, hier burgemeester Meltzer. Vervolgens werden alle
scholen bezocht met als doel zoveel mogelijk kinderen op de film te krijgen.
De winkels en bedrijven die sponsorgeld hadden betaald komen uitvoerig in
beeld. Ook werd er gefilmd in Hodenpijl en langs de Zouteveensweg.
De film bevat unieke beelden van het toenmalige railvervoer langs het
tramstation, nu Museum Het Tramstation. De film besluit met een grote optocht door
het dorp met alle deelnemers aan de dag.
Enkele beelden uit de film
Schipluiden 1964
De film uit 1964 begint ook weer op het gemeentehuis, nu met burgemeester
Bolten. Daarna maken we een vergelijkbare reis mee door het dorp en naar
Hodenpijl en de Zouteveenseweg. De film laat goed zien hoe de technologie is
gevorderd. De eerste wasautomaten zijn op de markt verschenen. Ook wordt de
nieuwe katholieke kerk bezocht. Het consultatiebureau is weer een fijne
filmlocatie. Tot besluit een grote optocht door het dorp.
Enkele beelden uit de film
Achtergrond
De formule van Johan Adolfs was dat beide partijen geld verdienden aan de
'Filmactie', Adolfs zelf en de organiserende vereniging, in dit geval Harmonievereniging Sint Caecilia.
Inkomsten kwamen van sponsors, winkels en bedrijven. Zij werden dan gefilmd.
Als de film later vertoond werd, in de winterperiode, betaalden de bezoekers
entreegeld. In 1964 was dat f. 1,65. Ook deze inkomsten werden weer gedeeld
tussen Adolfs en de vereniging. Een win-win-situatie dus. De Adolfsfilms
zijn prachtige tijdsbeelden.
|
|
